Sabır gösteriyorum kendimden
Habersiz gecenin pürüzsüz ışığı
Yüzümde patlatıyor yaptığım hatayı
Yüzüme vuruyor her fırsatta
Deli divane adı sanırsam köylü kızı
Bir hata ki çekiyorum acısını her
Dakika sandalye üstünde ihtiyar
Misali kokan bedenler var kimisi
Sevda kimisi deva arar gibi yoksa
Ben mi yalnış görüyorum ışıltılı yüzleri
Gelen giden yok bir gelen varsa oda
Ecelim selamı öyle keskin ki uzunca bakıp
Sırıtıyor kem gözlerle son anı yaşamdan
Uzak yaşatır gibi izne tabi tutuyor
Vedalar oluşsun muhabbet olsun diye
Zaman ikibinli yıllardan farklı resme
Ediliyor ayrılıklar neden çok acı
Çok garip hayat kaybettim ışığımı yine de Ümidim var çeşme başında oturan güzel Öldürdün beni bir güzeli sevmişim binlerce Hata etsem böyle acı çekemem kulum işte
Özür var af var bir hata işlemişim dönüşü Olmayan ıssız denizler kesiyor yolcu biletimi
Bavulum da hazır içinde bir kaç parça farklı Resmin
İşlediğim suç çok büyük senin gibi kalpsize
Senin gibi düşüncesize gönlümü vermişim
Bir hatadır çekiyorum düşünce esiriyim Anlamadığım konu suçum ne niçin gecenin
Bir yarısı sayıklıyorum kalkıp su içmek mi
Beni zorlayan sigaramı içmedim daha evet Sakinim belki yanaklar hayal öpücüğü ile t
Tanışır ne dersin
Boğazımdan geçen her lokmada senin
Hatıran var bir hata bütün olsa çıksa kapım Dan bin Mevlanın diliyle konuşsa nereye
Varır dı bunun sonu acaba
İbrahim KANDAMAR
05.04.2006
