Ademoğlu Adem..
Beraber yetişmişlerdi neredeyse. Kardeş gibiydiler. Kimden mi bahsediyoruz? Biri Ademoğlu Adem diğeri can yakan güzelliği ile benzer Yusuf'a vurulan Zeliha'ya. İki ayrı hikayeden çıkmış iki genç.
Bir yaz akşamı bir konser alanı. Ne olmuş nasıl olmuş Adem arkadaşlarıyla gitmiş o konsere. Başına geleceği nereden bilsin. Başlamış bir türkü 'Tek seni sevdim yar' diye içli içli. Ansızın istem dışı arkasına dönmüş genç Ademoğlu Adem ve bir çift göz karşılamış gözlerini. Ah çekmiş içinden sormuş kendine 'ne oluyor bana?' Zeliha tam arkasında duruyormuş. Bunca zaman beraber büyüdüğü o Zeliha bir başka görünmüş gözüne. Önüne dönmüş, yere çökmüş ve türküyü dinlemeye koyulmuş. Adını aşk koymuşlar zamanında ama nereden bilsin Ademoğlu Adem. O andan sonra bir hafta ne uyku bilmiş ne yemek aş.
Karşılık bulurum ümidi ile dökmüş içini içinde fırtınalar estiren Zeliha'ya Adem. Bir kaç kelime dökülüvermiş Zeliha'nın ağzından 'ama Adem ama ben seni kardeşim gibi görüyorum'. Yıkılan dünyasına mı yansın kurduğu hayallere mi garip Adem. Asmış suratını ve bu surat asma 5 yıl sürmüş. Koskoca 5 yıl yaşatmış içinde Zelihayı. Her kapı açılışında tekrar tekrar dökmüş içindekileri. 'Nüfus cüzdanımda evli yazdığında yanımda seni görmek istiyorum' demiş mesela defalarca. 'Bir tek seni sevdim gerisi yalan' demiş ilk geceki gibi. Bayramda Zeliha'nın sunduğu şekerin kağıdını bile atamamış yanında taşımış her an.
5 yıl. Dile kolay akla zarar. Nişanlanmış bir ara Zeliha. tükenmeye başlamış Ademoğlu Adem'in umutları. Dünyalıktan arındırmış kendini ve Rabbine yönelmiş. Bir süre sonra haber almış. Zeliha nişanı bozmuş... Umudu filizlenmiş garibin. 14 Şubatmış hani o meşhur gün. Gönlünü alırım umudu ile bir gül yollamış dünyasını perişan eden Zeliha'ya. Hop oturup hop kalkmış o gül ulaşana kadar. Gül varmış kıymet bilmez ellere. Gelen bir tek cevap budamış yeşeren umutlarını. 'Gerek yoktu'. Ne bir teşekkür varmış ne dönmüş yüreği Adem'e. Sadece 'gerek yoktu' varmış gönlünde.
Gel zaman git zaman durulmuş bizim Ademoğlu Adem. Günden güne susmuş aklı, kalbi. Durulmuş kalbi ama hala nüfus cüzdanında Bekar yazıyormuş. O şeker kağıdı mı? Hâlâ cüzdanının bir köşesindeymiş rivayete göre...
(
Ademoğlu Adem.. başlıklı yazı
YeniNesil tarafından
26.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
