ama beynime kazıyıp
seni, küçücük yüreğime kocaman aşkla sığdırdım
karanlıktan korkardım
zeytin karası boncuk gözlerine sığındım
korkularıma gem vurdu
sol yanım seninle hayat buldu
orada yaşamaktasın,
bu canı yaşatmaktasın
senden önce hayatım bir hiçmiş,
yaşantıma girince anladım.
susuzluğuma çare olup
kurumuş dudaklarımı ıslatan
ab-ı hayat suyum oldun.
rüyalarımda bahara hasret giderken
gönlümün hazanında açan ilkyazısın.
melekler sol yanıma günah yazarken
yüreğimin tek sevabısın
hayattan umudumu kesmişken
tutunduğum yaşama sevincim, tek sevdiğimsin…
dilim lal olmuş susardım,
sensiz cümlelerim devrikdi konuşamazdım.
şimdi sana dair kurduğum,
cümlelerimi tamamlayan öznesin.
soğuk gecelerde
üzerime örttüğüm yorganımsın…
kendi kalabalığımda kaybolup yürümeyi unutmuş,
hayata küsmüştüm.
artık yanı başımda sen varsın
seninle yürüdüğüm kalabalıklar arasında,
hayatı gördüğüm umudumsun.
sevmeyi öğrendim,
sen de sen oldum…
uzat ellerini, tut ellerimden bırakma!
biraz huzur,
biraz da mutluluk dolsun ikinci baharıma.
ve sakla beni yüreğinde
sildim kendi kendimi yüreğimden
sana yer açıp,
seninle yeniden küllerimden doğmak için…
çok susadım aşka sevdaya
suyum ol susuzluğuma.
heybemde azığım,
yüreğimde sevdam ol.
karanlık dünyama güneşim
boş yatağımı paylaşan yoldaşım ol.
ben de ben, sen de sen olalım…
bırakma beni,
geç buldum seni.
erken kaybetmekten korkar,
uçsuz bucaksız sensizlik
çöllerinde kaybolurum,
düşün! kim bilir hangi yaban ellere düşerim.
Kurda kuşa yem olurum.
zeytin karası boncuk gözlerini kaçırma,
cansız gözlerimden.
bak derinliklerine, göreceksin
her an sendeyim.
Sen de; ben de ben ol!
dilin sus pus olmuş konuşamazsın,
istesen de yüreğinden geçenleri haykıramazsın.
gönül gözünle bak, sevdiğini anlayacaksın
yüreğinde sakla,
kendimi buldum sende.
buluşalım seninle aynı yürekde!
ben de ben, sen de sen olalım
tek bedende…
Mustafa Karaahmetoğlu
26.09.2013
