Ey yokluğunu elem bildiğim yar
Sis çöküyor odama,
Ne zaman isyana kalksa kelimelerim;
İki büklüm aklımla müdafaa ediyorum,
Sensizliği boş bir tavana
Bal rengi bedenine, el değen utangaçlığım
hasta yatıyor şimdilerde.
Aheste aheste gezinesim var.
Eşkâli belirsiz ağrılar nöbette.
Elleri kelepçeli kalemimin,
Mahzun’luk sarılıyor tuttuğum yeminlere.
Yazıp yazıp silesim var,
Ey benim haramdan helalim;
Bu sert rüzgâr kan güllerini savurur durur.
Tüm ''rağmen''ler engellere takılır.
Tüm yalan kelimeler yakılır,
sesime düşer aşkın titrekliği.
Yâr’im dediğim, haram gözler öğrenir sevmeyi
Ruhumun direndiği fırtınalara rağmen
ölesiye sevesim var.
Birinci el sevda uykuları
gittikçe hayata tutunduruyor beni…
Babadan kalma nasihatlerle dertleşip
Kıyısız denizlere açılasım var.
Ey benim haramdan helalim;
Üzerime yıkılan sahte yüzlerin enkazı altında
sahipsiz ve kimsesiz bırakma elleri mi…
Bırakma ki kendi kaderime karşı çıkıp,
sana ulaşmak için çabalarken,
usanmadan tepe tepe sen doldurduğum içimi
yakmasın yokluğunun ateşi.
Çabalarken ıslak kirpiklerimden akmasın gitmelerin.
Siyaha bulanmış bir kader aramıza girip darma duman etmesin bizi,
Yine kaderin kaderim olurda tam kavuştuk derken;
Kahpe bir ayrılık musallat olmasın yine kimliksizliğime,
Sen gözlerimden düşmeden…
Ey benim haramdan helalim
zєץиєp є¢є єяєи
(
Sevesim Var başlıklı yazı
Zeynn tarafından
8.10.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
