Trenleri izliyorum uzaktan kim bilir kaç boynu bükük insanı umuda götürüyor.? Kim bilir kaç keder şehir değiştiriyor bu trenle birlikte, kara dumanından belli değil mi ? Sıkıntıları kusuyor gibi . Binmelmiyim yoksa, uzaklarda gerçekten umut var mıdır ? Kara dumanlara karıştırabilirmiyim hüznümü ? Hiç birşey almıyorum giderken, ellerim benimle zaten , dualarım ağır değil. Dönüp hoşçakal demek istedim kimse yoktu. Kuşlara verdim selamımı, almışlar mıdır?
Artık gitme vakti... Karanlık çöküyor. Kara duman karışıyor maviye..
Gözlerimi araladığımda güneşin doğuşunu görüyorum, ağaçları görüyorum. Kara tren sedikletine bakma karanlıktan çekip güneşe götürmüş insanı bildim! Heyhat...! Gözlerim kamaşıyor bakamıyorum ışığa...
( Trenler başlıklı yazı Sena tarafından 10/8/2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.