ANNE
Bu nasıl bir özlem nasıl bir hasret
İçimde bir sızı yıkıyor anne
Acılar yorganım yastığım gurbet
Ayrılık acısı yakıyor anne
Kahrolup karalar bağlarken bacım
Geçmişi yadedip ağlarken bacım
Yarayı tuz ile dağlarken bacım
Başıma kör duman çöküyor anne
Rüzgar ile hasret çırptı kanatlar
Dalımda sarardı birden umutlar
Benim yandığımı gören bulutlar
Çatlamış yağmurlar döküyor anne
Nefesim bağrıma yel gibi gelir
Göz yaşım elime sel gibi gelir
Sevdiğim yanımda el gibi gelir
Canımı canımdan söküyor anne
Kokan güllerini özledim anne
Pamuk ellerini özledim anne
Sıcak kollarını özledim anne
Yokluğun belimi büküyor anne
Sen gibi canöte sevmiyor eller
Gönlümde açmıyor lalezar güller
Yandığımı görse utanır çöller
Tüm yollar hasrete çıkıyor anne
HARUN YILDIRIM