Ýnsanlarýn Dünyasý Ayný Mýdýr?

Doðru,evet ayný dünyada yaþýyoruz.Ama neden düþünceler bakýþlar farklý? Neden bazýlarý dünyasýný hiç bir þeye deðiþmezken, bazýlarý piþmanlýk duygusu içerisinde benliðini tanýmadan, bilmeden mahkumiyet içerisinde boðuluyor.. fark ne?

   Bizim dünyamýz o gözümüzle gördüðümüz aðaçlar,kuþlar ve daðlardan oluþan yapýlardan ibaret deðildir. Ýnsanýn dünyasý kendi içerisindedir.Farklar burada iþte.

Ýnsanlarýn dýþ dünyalarý da kendi içlerine göre þekilleniyor.Bakýþ açýlarý farklýlaþýyor.. 'AYNA' gibi deðil mi? Bakýþ çok önemli. Hayata bakýþlarýnýn karþýlýðýný alýyor insan. Ýnsanlarýn ayný pencereden bakmasý kadar zor bir þey yoktur.. Zaten ayný pencereden bakabilseler, ortada ne farklý bakýþ ne de farklý düþünce, hiç biri kalmaz.Huzur dolu uyumlu bir yasam biçimi ortaya çýkar.

Kimi insana göre dünya maddiyat,kimsine göre ise manevi bir alemdir. Maddi alemi önemseyen insanlara göre karanlýk, dünyada maddiyatýn azlýðýndan ibarettir..Manevi aleme gönül vermiþ insanlara göre ise maneviyat eksikliði hayatýn karanlýða gömülme sebebidir.. Baksanýza ''karanlýk'' bile insanlara göre deðiþik manalar kazanýyor..

Biz iç dünyamýzý ne kadar huzurlu tutmaya calýþýrsak, hayata da o gözle bakarýz.Karþýmýza hep olumlu seyler çýkar.Çünkü sen olumlusun ,göremezsin ki olumsuzluklarý..BÝLEMEZSÝN...

Bir kere insan niye yaþadýðýný bilmesi lazým.Mutluluk nedir? nasýl kazanýlýr?Dünya da huzur var mý? Varsa nasýl yakalanýr? Aslýnda bu sorularýn cevaplarýný hepimiz biliyoruz.Peki insan sadece mutlu olmak için mi yaþýyor?Yani baþka bir amacý yok mu bu dünyanýn?

Her insan mutlu olmak ister.Ömür boyu huzurlu bir yaþam..ÝSTEMEK!!! Ýnsan istesin yeter.Sen kendi içinde mutlu olmayý göze alýrsan,huzur dolu gözlerle bakarsan yaþama,o zaman karanlýklara ýþýk tutmuþsun demektir.Yeter ki sen bakmasýný bil.Evet, insan mutlu olmak için mi yasýyor dedik.Bazý insanlar mutluluk için çok caba gösteriyorlar.Karanlýklarda bile kendi dünyalarýnýn aydýnlýðýný söndürüyorlar. Mutluluðu bulacaklarýný zannederek.

Sen kendi dünyanýn ýþýðýyla yetinmeyi bilirsen.. Bu dünyanýn sadece sana ait olmadýðý düþüncesiyle adýmlarýný atarsan..iç dünyanýn huzur ve mutluluðunu baþka dünyalara acýk tutarsan..ÝÞTE O ZAMAN MUTLULUK SENÝ ARAR.. sen onu deðil.. çünkü sen mutluluktan da ötesin.. Mutluluk seni buldukça güçlendiðini söyleyecek..

Benim gözümde dünya bir gül bahçesine benzer..Ýlk bakýþta güzel kokulu harika bir görüntü verir.Ama ben o dünyaya fazla dalmamaktan yanayým.. çünkü ne kadar içine girersem o güzelliklerin yanýnda bir o kadar da yaralandýðýmýn farkýndayým...Uzaktan seyretmek daha hos geliyor...En azýndan görüntüsü maddi manevi huzuru yakalamama sebep oluyor.. içine girmeden..Kötülükleri görmemek,bilmemek insaný daha mutlu ediyor..

Dünyalar benim oldu.Mutluluk anýnda söylenen bir cümledir.Hepimiz çok duymuþ veya söylemiþ olabiliriz.Mutluluðu, kendi dünyasýný kapýlarýný baþka dünyalara açýk tutan insanlar yakalar demiþtik.Sen dünyaya nasýl bakarsan,dünya da sana. Ýþte baþka dünyalarda kapýlarýný sana açmýþtýr.O yüzden dünyalar senin oldu..

O kapýlarýn herkese açýlmasý ve bir daha kapanmamasý dileðiyle..

Kalp gözümüz açýk olsun...

                                                               Yýlmaz SOMUNCU