Bazen derim ki ressam olsaydım
Mutluluk tabloları çizseydim..
Şöyle gülen bir insan veya
mutluluk şarklıları fısıldayan kuşlar..
Tuvallerim hep karanlık olsun
Ki vurduğum her fırça darbesi,
Karanlığın yerini aydınlığa bıraksın.
Ardından sevinç çığlıkları ve coşmalar.
Alsam babaannemi ve dedemi karşıma,
Mutluluk portreleri yapsam sıra sıra,
Yılların yorgunluğunu yansıtan kırışıklıkları,
Tebessümleriyle yok etsem..
Kaybolsa hüzün kokusu..
Bazen bir okyanus çizsem,
Baktıkça uzaklarda aranmasa mutluluk,
Maviliği içine işlese insanın..
Bu seferde yunusların şarkıları,
Martıların kahkahaları süslese tablomu..
Sonra bir sergim olsun, adı da mutluluk..
İçinde kaybolan sevinçli yorgunluk.
Yüzlerde oluşan tebessüm,gözlerde aydınlık
Gönüllerde bir huzur ve ferahlık,
Sonu olmayan bir mutluluk
İSTİYORUM…
Yılmaz SOMUNCU
(
Mutluluk başlıklı yazı
Ebrar_ tarafından
28.10.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
