Yakamozların Ölümü
Bir günah düşer yaprağa
Adını pişmanlık koyarlar
Yosun kokularında bir dalga
Çırpınır göz alacası yeşile
Heyhat der martı
Kanatlarım da ah-ı var yakamozların
Sönmüşse ışıklar
Solmuş sa yıldızların şavkı
Ve mehtap uyanmamışsa geceye
Yaprak kımıldar mı şu aciz keşkelere
Sızlayan bir vicdan inler
Kaç ah almıştır kaç vebal sırtında
Kımıldayacak hali kalmamış
Bıkkın dargın yorgun deniz
Maviye küsmüş çoktan
Deniz kızları söylemiyor artık balıkçının şarkılarını
Kumsalda kalan son ayak izleri
Silinmiş gün ışığı hatıralardan
Nerede geceye ahenk veren pırıltılar
Okyanus sürüklemiş kirlerini sarı sahillere
Zavallı bir balıkçık ölü gözlerinde hala ümit
Vakit karanlığa çeyrek kala
Zaman hep akşam hep gece
Yakamozlar terk etmiş suları
Ağlama deniz kızı
Bak kimsede yok suça itiraf tövbeye meğil
İnsan boyamış siyaha
Hem denizi hem de bulutları
Bin pişmanlık düşer toprağa
Vebali hangi faniye yük belli değil.
Ş.AYDOĞAN / GÜLCENAZ
(
Yakamozların Ölümü başlıklı yazı
Şükran Aydoğan tarafından
3.11.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
