Ah be akılsız kafam

Bunca yıl sana uydum kandım

Bir çok acıya sarıldım

Kalbimi hiç anmıyorum

O aşırı saf garibim

Zaman artık hesaplaşma zamanı

Bende geçmişin muhasebesindeyim

Neymiş beni bu kadar üzen

Hatta acımasızca ağlatan neymiş

Sahte insanlar  hep kanatmış

En şirin maskeleri ile boyamışlar gözlerimi

Biliyor musunuz benim de artık bir koleksiyonum var

Duvarımda bir sürü maske

En sevdiklerimin bana hatırları

Ruhumu öldürdükten sonra üzerime atıp gittikleri

Oh be dünya varmış diyorum

Artık karanlıklara sarılmıyorum

Gün ışığı tam yüreğimin içine doğuyor

Papatyalar  şımararak sarıyor etrafımı

Ve sağanaklar değil ılık bir yağmur serinletiyor bedenimi

Öğreniyorum vefasızlığı  yalanı ihaneti

Elimde bir hançer  saplayacak bir sırt hedefim

Anladım ki bunlar mutlu ediyor

Sevgimi demir parmaklıklar ardına kapattım

Nefret ve kini taşıdım yüreğime

Geç de olsa anladım

Dünyada kazananlar hep can yakanlar

Gönüllerde taht kuranlar dilinden yalanı düşüremeyenler

Bir gözüyle uzak dur derken diğeri ile davet edenler

Kazanmak için anladım ki sütü bozuk olmak gerekiyor

Her ne kadar dilimde isyanlarımla

Kağıdıma akıtsam da  kini nefreti

Olmaz ben bu olamam ki

Yarım asırdır darbelerin yıkamadığı ben

Bunlara uyup asla yıkılmam

Varsın olmasın dostum sevenim

Hepsi yalan sahte olsun

Bana beni yaratan yeter

Onun sevgisi içimi ısıtsın yeter

Her solukta içime sevgisi dolsun son nefese kadar

Bu bana yeter  ….