Üşüyorum ey sevgili üşüyorum
Bedenim buz kristallerinin hapsinde
Ruhum mumun titrek alevinde can buluyor
Yüreğim ise beyaz örtünün altında uykuda
Ne vardı gelsen
Sıcacık kollarınla sarsan beni
İçimde gün geçtikçe ölen sevdayı yaşatsan
Benim seni sevdiğim gibi sen de sevsen beni
Ne olurdu be sevgili azıcık sevsen
İşte nafile bir sesleniş daha
Havada bulutlar arasında kayıp olan
Kayan yıldızlarda boşa tutulan bir dilek
Gerçeleşme yüzdesi hiç olmayan
Biliyorum sen beni yüreğine alamazsın biliyorum
Ama sevgili
Bil ben yoruldum artık
Beklemekten usandım
Yüreğimde beslediğim sevgi
Yavaş yavaş tükeniyor
Hani diyorum sevgili hani
Geleceksen gel artık
Kışlar bahara baharlar yaza kavuştu
Benim yüreğim senin yüreğine kavuşmadı
Bitimsiz bir beklemenin son durağında
Ümitlerim bir bir tükeniyor
Ruhum hazır
yolculuğa
Kayıp ruhların mekanına
Hadi be sevgili hadi
Gel artık ne olur gel
Gözlerimde demlik buğusu
Bir sis perdesi etrafımda
Geçmişim karanlık
Unutmuşum tüm anılarımı
İkimize dair ne varsa
Bir anda silinivermiş
Bazen diyorum
Boşuna mı beklemelerim
Gelmeyecek misin
Yoksa
Seni gönderen ben miydim de
Sen gelmiyorsun
Bir anda silip attım mı seni
Kapattım mı bana açılan kapıları
Bilmiyorum
Her şey kayıp
Geçmişten kalan sadece bir hançer
Yüreğimin orta yerinde
Adını her andığımda sızlayan
Ve geçmişim karanlıkta
Sevgili zaman dar
Gel artık gel ki
Seninle aydınlansın geçmişim
Seni bir kez daha yollama bahasına olsa da
Çık gel sevgili çık gel
N.C.U ESKİŞEHİR 9 ARALIK 2013