Online Üye
Online Ziyaretçi
Solan Güneş...
Aldatmasın kimseyi
yüzümdeki tebessüm
Dert çekmekte kıdemli
bir çilekeş gibiyim.
Yasak etti neşeyi,
bahtım ile hep küsüm
Kahır külleri demli
harlı ateş gibiyim.
Gönlümün mürekkebi hep hüzünün
renginde
Ayar tutturamadım dilimin ahenginde
Esir düştü umudum, hayat-memat
cenginde
Enginde yavaş yavaş solan güneş
gibiyim.
Dar geldi yüreğime, herkese
"koca" dünya
Sözde, yaz görecektim; önü bahardı
güyâ
Anladım ki mutluluk bir serapmış, bir
rüyâ
Her ânı
"eyvâh" dolu bin güne eş
gibiyim.
Değil mi ki can denen terkedecek bu
teni
Bekletmeye ne gerek bu perişan bedeni.
"Keşke" için artık geç; ben de boşverdim beni
Ölüm ile nikâhlı, toprağa eş
gibiyim...
Mecit AKTÜRK