Baharım diyordun gelmedi bahar
Çürüyen bir tohum kalsam üzülme
Bakarsın gönlüne bir hüzün doğar
Dalından düşmeden solsam üzülme
Her neden kendinde gizli bir kapı
Aşk dediğin mabet en sağlam yapı
Tertemiz bir çocuk en temiz sabi
Ben aşkı bir bebek bilsem üzülme
Ölüme azmeder kahır bakışın
Son arzusunu sor vurduğun kuşun
Neden mecnun oldum bunu bir düşün
Sensiz de hayale dalsam üzülme
Zaten zehir içim lav gibi akma
Ucuz heveslere paye bırakma
Arada kızarım sen bana bakma
Şu aklı yolunda kulsam üzülme
İnfial gözlerin tavrımı tartar
Her günün sonunda özlemim artar
Geceler sessizce üstümü örter
Yokluğu koynuma alsam üzülme
Neslim tükenmekte ben gibi azdır
Ruhuma rastlarsan mezarım kazdır
Söyledim derdimi sana niyazdır
Sensiz bir köşede ölsem üzülme
Âdem Efiloğlu
Not;
Şu aklım firari yoluna düşer
İçimde izmihlal eşer de eşer
Neden abdal olmak payıma düşer
Ben zaten yolunda öldüm süveyda