Evsizin Şiiri
Deniz gören mutlu ev sofrası çoktan hazır,
Sahilde aç bir evsiz o da denize nazır !
Gözyaşı sel oluyor görse bir ev ışığı,
Islanmış mantosuyla evsiz sokak kaçığı.
Sokaklar bu garibe taştan bir yatak sermiş,
O ne yana kıvrılsa rüzgar ordan esermiş!
Yine ayaz var, gece çıkar mı ki sabaha ?
Bir cami avlusunda yalvarıyor Allah'a...
Hep iyiler mi ölmüş evsizin masalında,
Koca ömür yatıyor kirlenmiş sakalında...
Biraz ekmek biraz su evsizin ziyafeti,
Geceden bir çiğ düşse sabah olur afeti...
Elinde tahta değnek yanında da bir köpek,
Ey bahtsız evsiz, söyle! Sana uğrar mı gülmek ?
Bir gün yere uzanmış yüzünde narin gülüş;
Belli ki, bizim evsiz hayattan mutlu ölmüş...
(
Evsizin Şiiri başlıklı yazı
MCanik tarafından
22.11.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
