Yine sarhoşum kendi çapımda kaybolmuşum
Her an yitip sanki yeniden doğmuşum
Ey delicesine sallanan ağaçlar siz söyleyin
Ben bu diyarlara hangi rüzgarla savrulmuşum
Aklı raflara kaldırmış kendi sokaklarımda adres sorar olmuşum
Saçlarımı yolmuş kaybettiğim gençliğime yalvarır durmuşum
Ey gecenin yalanlarına ortak olmuş kuyruklu yıldız sen söyle
Ben neden güneşin kucağında karanlığa hapsolmuşum
Ben neden kahkahalar arasında ağlamaya senet tutmuşum
Saksımda güller varken ben neden papatya ile uykuya dalmışım
Ey garip anam bir taş değil de ben neden doğmuşum
Kafamı yumrukluyorum meğerse ben kendi ütopyamda bir köle olmuşum
Ey gecenin kanını emen vefasız cadı sen söyle
Ben neden bu saf kalbimle kötü bir adam olmuşum
Kime güvenip elimi uzatsam her defasında kolumdan olmuşum
Çıldırasıya paralıyorum kendimi su vereyim derken kırmızı gülümü kurutmuşum
Ben daha fazla ağlayamam gözlerimden kan akıtır olmuşum
Ben daha fazla yaşayamam bir başıma dünyanın çarkını bozmuşum
( Kafamı Yumruklayasım Var başlıklı yazı Ümit Zafer tarafından 22.11.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.