Seveceksen, sevmenin hakkını ver,
Muhammedi güllerin, en güzelini der.
Bekliyorsan sevdiğini aşk ve şevkle,
Yollarına gül yaprakları ser.
Seveceksen, işin kolayına kaçmadan sev,
Aşk ve sevdanını, et kendine en mutlu bir ev.
Günün birinde, sevdayı bilmeyenler, çelme atarsa sana,
Meymenetsiz suratlarına püskürsün dilin alev.
Seveceksen, sabretmeyi bilmen gerek,
Geçir canı gönülden, sevda, sevda diyerek.
Seveceksen, şirin uykularından feragat etmen lazım,
Bilmelisin ki, sevda sofrasında zordur hazım.
Gözlerin dalarsa, aşkın derinliklerine,
Gördüğün her güzeli, sevdiğine benzetmen lazım.
Seveceksen, yiğitçe ve de mertçe sevmelisin,
Sevda meclislerinde, her daim onu mahirce övmelisin.
Bir anlık yar firakında,
En nadide, visal fidelerini ekmelisin.
Seveceksen, Ferhat, Mecnun, Tahir, Kerem misali sevmelisin,
Her gün doğuşunda, rengârenk gülleri dermelisin.
Ne zaman, sevdaya dair söz hakkı sana verilirse,
Sevmeyi şiar etmeyenleri yermelisin.
18/Kasım/2013