bazen duygular coşar da
sığmaz ya yüregimize
bazen hüzünler yakar da kalbimizi
ölecekmiş gibi oluruz ya
sanki kesilir ya nefesimiz
boğulurcasına
kendimizden geçerek ağlarız
her şey boş gelir
her yer sanki kapkaranlık
değerini kaybeder ya
her şey gözlerimizde
hep hüzün
hep sitem olur ya sözlerimizde
yeter diye haykırıp
bağırmak gelir ya içimizden doyasıya
tat vermez içsen de
ne sigaran ne kahven
tek dostun olur o gün
kalbindeki acın la
gözlerinden düşen gözyaşların
telefon açmak istersin
sevdiğin bir dostuna arkadaşına
elin gitmez olur ya telefonuna
ne acı bir gündür o gün
kalbinde sanki kıyametler koparcasına
HANİFE DUMAN
