Online Üye
Online Ziyaretçi
Alaycı gülüşlerin
ortasında,
Sureti olmayan
Fısıltılar çalınmakta
kulağıma.
Öylesine bir girdap ki
Yaşadığım,
Umarsızca kapılmış
gidiyorum
Rüzgârına bahtımın…
Yalnız ve efkârlı
Derin bir hüzün
sarmışken
Dört bir yanımı
Ve gölgem bile çoktan
Terk eylemişken…
Gün geceye düşman,
Evren gecenin hükmünde;
Âlem adeta
Pejmürde bir kimlikte.
Yine hüsran,
Yine yalnızlık,
Yine de dimdik
ayaktayım
Elimden tutmaktayken
Yüce Yaradan.
Hep de öyle olmadı mı,
Kaybetmişken benliğimi
Her seferinde
Kendimi bulmadım mı.
Bir pervane misali
Işığın esaretinde,
Doğru yola sapmadım mı…