Online Üye
Online Ziyaretçi
Ö(z)lüyorum
Uyku tutmuyor yine.
Gözlerimi kapatınca
seni görüyorum.
Öyle özledim ki seni.
Sesini, kokunu,
bakışını
Senli sabahlara
uyanmayı,
Ve gecelerde
kaybolmayı özledim.
Huzur kokan
bakışlarını özledim.
Şimdi kime baksam
ölüyorum,
Yaşamaya çabalarken.
En çok sen yokken
yazıyorum.
Bir gemi de açıldım
aşka,
O gemi battı.
Sen olmayınca olmuyor
işte!
Güneş hiç doğmuyor,
Yüzüm gülmüyor.
İnsan selinde
yalnızlaşıyorum.
Kimse sen olamıyor,
Sen herkes olurken
Ö(z)lüyorum ama
susuyorum.
Haykırışlarım
yüreğimin de yankılanıyor.
Çöl sıcağında üşür
oldum.
Yoksun!
Hiç olmadın belki de.
Özledim yalnızca.
Sarılsan geçecek
aslında acım.
Ben ö(z)lüyorum
sadece seni/sana.
Bir köşe yarattım hep
oradasın.
Sayfalar dolusu
mektup var.
Bir tane açıp bizi
yaşıyorum.
Kibritçi kız misali.
Tek fark her satırda
ö(z)lüyorum.
Büşranur Erayabakan