Ey Vaktine Erişmeyen Umut, Sukut Et Unut…
Vaat edilen umut niye aman vermiyor
Salıverdiğim nefesler hicranımla hesapla bedelleşiyor
Ruhumun azadeliği yüreğimi burkarak, sineme hasreti yağdırıyor
Dil susuyor, kalp konuşuyor, gözler mecalsiz ufka bakıyor
Her attığım adımda gözüm kararıyor
Göçtüğüm mekânlar artık nefesimi bırakarak ağlıyor
Bilmem ki geriye ne kalıyor, ne bir ses ve ne de bir eser bağlıyor
Ruhumun bizarlığı korkutuyor, hesap kalbimde başkalaşıyor
Yalnızlığıma avdet eden yârin sesi
Ruhuma şevk bahşeden busesi, edebiyle o aziz nefesi
Sanki kalbime vuslatın payesiydi, fakirliğime hamiyeti eğledi
Çekildiğim sessizliğimle onu andım
Bağrımın yangınlığında ve hıçkıran umutlarımla ağladım
O an ve geçmeyen aşkı zamanda bilmem ki ne kadar dağlandım
Dalgındım, dalgaların serencamında hicranımı yudumladım
Hüznün feyziyle ellerimi sahibe açtım
Ağladım, durmadan yüreğimi açarak yangında adımladım
Acizliğimle ve dilimin sefilliğinde halimin fakirliğini Rabbime anlattım
Gönlümü aç, çilede inkişafı ruhuma kat nefesimi sürurlandır
Dinmiyor elemin furyası kalbimde
Bilmem ki daha ne kadar refakat edecek bu sefil halime
Hani o iştiyakla bıraktığım kutlu umutlarım hala nasibi hak seferinde
Ömür sahifemde, nefesin göçü haşyetiyle, mizan hazin halimde
Bir nazar eğleme artık nefes bitti
Sürur kalmayınca kalbimde şevk tükendi ve sessiz gitti
Beyan edemediğim meramım ve mısralara yazdığım yangınlığım hissedildi
Gönül ummana yöneldi, derdi gamını hicranıyla ona döktü
Mustafa CİLASUN
(
Ey Vaktine Erişmeyen Umut, Sukut Et Unut… başlıklı yazı
Yazan Adam tarafından
8.12.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
