Gözler batarken
geceye
Uykular düşer tuzaklara
Hislerin elinde bir mendil
Sallanır uzaklara
Hani zindana mahpus
Olur ya sözler sus pus
Kan ter içinde kalır lisân
Konuşamaz olurda lâl kesilir
insanAnlatacak ne çok şey var oysaki
Doğmamış sabahlara çöker karanlık
Dertler birikmiş bir nehir
Denizlere ulaşsa zifiri kir
İstiğfarla yıkanan
gözler
Secdesi yok ah eden sözler
Karanlığın için de gizli bir el
Tutun haydi tövbelerle arında gel
Aciz bir mahlûkun iniltileridir
Geceden seherlere akan
İmdat diliyor fani
Çark etti yolun sonu çıkmaz
sokakİdrak edecek
Olsun
Olmalı
Usu nihayetin de doğruyu bulmalı
Zaman bu akıp gidiyor
Emekler zahmetler boşa gitmiyor
Bir yâri baki bizi bizden iyi biliyor
Bir kapı kapandıysa
Ötekini açıyor
İsyankâr duygular
Tamahı bitmeyen arzular
Sınavdır finali belirsiz
Cevabı ebette sorular
Yanlışı doğruyla buluşturup
Tek olanla anlaştılar
Umutlar o yönde
Kevser’i içip
cennet sarhoşu oldular
Fanilikten uçup bekaya kondular.
Nuray AYHAN...