Döneceksin bir gün
Ellerinin ateşinde özleme tutsaklık
O öpüşmelerin buğusunda yaz sabahları
Avuçlarının tazeliğiyle
Karıncalar düşlerine yuva kurarken
Sabır ve keder
Beklentilerle yontulmuşken
Ve kartallar terkederlerken kayalıklarını
Suskunluğunda belki AŞK
Belki bir sitem
Yeniden dinlemek için şairini
Döneceksin...
Elinde bir armağan
Oysa ne bekleyen vardır seni
Ne de bir yağmur şiire yağan..
Geç kalma
Yitirmek gizlere ölçüdür artık
Gölgeler ölümlere uzak gider
Geride bıraktığın sadece adındır
Anıları karıştırma buna..
Beni de sakın!
Anlayacaksın sevda en iyi barınaktır
Fırtınada, güneşte
Ama biliyorum geç kalacaksın..
Döneceksin bir gün
Göğsünde eylül gülleri
Parklarda boş banklar
Çimenler sarardı artık
Solmuştur yüzü saatlerin
Ve ölmüştür şairin bilinmez
Ayrılığın pususunda
Avcumda gümüş kolye
Boynumda iz bırakmış parmakların
Döneceksin
Duydukça yitim haberlerini
Adına yazılanlarla öleceksin!
Melike Melis/ İstanbul
