Resme ilgim çocuk yaþlarda baþladý. Evin yolunu zor öðrenmiþtim ancak okulda resimlerim herkesçe beðeniliyordu. En sevdiðim ders de bu yüzden resim olmuþtu. Ýlkokul öðretmenim de resim ile ilgili ve çok iyi bir insandý. Ýlk yani temel bilgilerim ondan akmýþtý bana. Babam da yeteneðimi görünce kitaplar almýþtý; bana bilgi verebilmek için. Babam ikinci öðretmenim olmuþtu. Yaðmur yaðsa aklýma suluboyalarým gelirdi hemen; o derecede yani. Diðer derslerim de iyi olduðu için hep resimle ilgileniyordum. Hep aklýmda çizim, palet, fýrça ve boya kokusu :) Derken tuvale geçiþ geldi. Dokuz yaþýmdayken yaðlýboya çalýþmalar yapýyordum. Ýleride iyi bir ressam olmayý istiyor ve umuyordum. Hakkýmdý. Mutlaka güzel sanatlar okumalýydým ben. Bu iþin okulu vardý ilimizde. Bunu, onbir yaþýmdayken babamdan öðrenince sevinçten dünyalar benim olmuþtu. Derken ilkokul ve ortaokul yýllarýnda yaptýðým güzel resimlerle il ve Türkiye birincilikleri almýþtým. Kendimi gelecekte iyi bir ressamý olarak görüyordum. Lisede dersler zorlamýþtý beni ama resimden hiç kopmuyordum. Resim sergilerini gezerdik babamla beraber. Lise bitti sonunda ve nihayet bu iþin okuluna kabul edilmem zor olmadý. Orada güzel bir ortamda resim sanatýný öðrendim. Ýyi arkadaþlar edindim. Herkez ünlü bir ressam olacaðýmý söylüyordu bana. Ve birgün okula giderken baþýma gelen feci trafik kazasý hayatýmý altüst etti ama beni resimden ayýramadý. Belimden aþaðýsý felç olmuþtu ama ellerim vardý, yani resme yetenekli ellerim . Resme devam ettim. Sergiler açtým tekerlekli sandalyemle. Hayattan kopmuyordum. Bugünü sorarsanýz mutluyum tabi ki; resimlerimi dünya takip ediyor. Bu bana yaþama sevinci veriyor.  

Siz de ilgilendiðiniz alanda ilerlemeye bakýn. Mutlu olacaksýnýz.