Hiç bir zaman, evet hiçbir zaman
Birbirimizi anlamadık!
Ne kadar da aciz kaldık son
günlerde
Hani cebimizde kelimeler
biriktirmiştik
Söyleyecektik sevgi dolu sözler.
Ne yazık ki, öznesi sen, yüklemi
ben olan cümleleri kuramadık
Seni seviyorum demeyi bırak
Allahım selamını bile çok görür
olduk…
Bir birimizi kandırmayalım
Sevgimiz mi tükenmiş, saygı mı
kalmamış
Yoksa dillerimiz lal mı olmuş?
Konuşamıyoruz.
Konuşacak ortak noktamız mı yok?
Ne sen hatırımı soruyorsun
Ne de ben sana merhaba diyorum…
Farkında mısın? Kedi ile köpek
gibiyiz
Bir sebebi olmalı, yersiz
kavgalarımızın
Neyi paylaşamıyoruz?
Gülmüyorsun eskisi gibi, suratın
hep asık
Benimse içim hep buruk! Yüreğimde
kor ateş
Saçların tarumar olmuş darmadağın
Benim de sakallarım birbirine
girmiş
Tıraş olamıyorum gamzelerim kaybolmuş
Saygımız mı kalmamış kendimize?
Önceleri çat kapı gelirdin, zile
dahi basmazdın
Şimdi sokağımdan dahi geçmiyorsun
Yolunu değiştirmişsin!
Peki, ya gözlerim? Hani onları
çok severdin?
Gözlerini kısar öylece
bakakalırdın sevgiyle
Sahi hiç mi özlemedin gözlerimi?
Biliyor musun uykum da firari
sensiz gecelerde
Yatağıma yatamıyorum, çıra gibi
yansam da buz gibi.
Kedi gibi koltuğun bir köşesinde
kıvrılıp kalıyorum.
Belim yanım tutmuyor, enkazın
altında kalmış gibiyim
Kor ateşler içinde yansam da
Sol yanıma adeta karlar yağıyor
sensiz.
Dayanamıyorum acılara, çıldırmak
üzereyim
İlacım sendin, nerede olduğunu da bilmiyorum.
Soramıyorum da yerini!
Sevgi denen ilacın tükendiğini
söyleyeceğini,
Bilmekten korkuyorum…
Kaç zaman oldu oturup konuşmayalı
Ben unuttum sevgi dolu bakışlarını
Ellerindeki sıcaklığı
Miski amber ten kokunu,
Düşünüyorum da
Sanırım senin vurdumduymazlığın
Benim inatçılığım
Çanak tutuyor ayrılığa, tüm
özlemlere
Kolay değil elbet
alışkanlıklardan vazgeçmek
Benim tek alışkanlığım sensin
Senden vazgeçemem…
//Hiç bir şeyden asla vazgeçme! Çünkü vazgeçenler, yalnızca kaybedenlerdir. Abraham Lincoln//
Mustafa KARAAHMETOĞLU
14.12.2013
