Ey Karanlıkta Tulû Eden Nehar
hicap ederken ruhum
vakfe’sindeyim nâr’ı dudaklarının
kızılına yandığım
günün son ziyası da sönsün
ömrüm serap içinde vahalar görsün
çırpınır çerağlar
gecenin örtüsüne bürünür rengim
uykularım üşürken nâr’ı beyzayım
yüreğimde tecelli ederken vasfın
ey karanlıkta tulû eden nehar
zebun ettin beni leyl gözlerine
dudaklarımın zikridir vird ettiğim adın
şiirler okur ay simalı yüzünden şair
menzili şaşmaz bir türkü tutturmuş
şevk içinde meşk eğler
gecenin tenha bir vaktinde
cemalini perdeleyen güneş utanır ufukta
muştulu rüyalarda öperim leblerini
buse(n)siz geçen günlere inat
ey güzelliğinden haz aldığım sevgili
kirpiklerin örtüyor bakmaya doyamadığım gözlerini
mehtap mı didelerinden doğan geceme?
tüterken büyülü rayihalar gönlüme
cezb eder okşar ruhumun utangaç yanını
titrer nazarım nazarında
bir tebessüm eğlesen aşk sofrasında
içmişim sarhoşum kadehim boşaldı
doldur saki sabaha ne kaldı
(
Ey Karanlıkta Tulû Eden Nehar başlıklı yazı
Nuray AYHAN tarafından
2.01.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
