Beyaz güvercinim
Beyaz güvercinim,minik kuşum,
Hatırlar mısın kalbimi çaldığın günü
Yuva yapmıştın aniden yüreğime
Göz kırptığında şimşeğin kalbime
Yağmurdan kaçarken ıslanmamak için
Çarpıştığımız o anda yanmıştı içim
Durmuştu an , kancanı yüreğime takmıştın
Renksiz, karanlık dünyama ışık katmıştın.
Çarpışınca durmuştu sanki zaman
Konuşamamıştım ya hani o an
Yasak konulmuştu sanki sözlerime
Değdiğinde gözlerin gözlerime.
Islanmıştım, hemde sırılsıklam
Ama yağmurdan değildi ıslaklığım
Seni gördüğüm o anda bitmişti yalnızlığım
Ama başlamıştı yakan kavuran yürek sızım
Yağan yağmura ve soğuğa inat
Bakışınla kavrulmuş yanıyordum heyhat
Ateşinden harlandı kor oldu yüreğim
Sende yittim, kayboldu aciz benliğim
İlkbahar kokulum, sende buldum baharı
Söndürüver ,gel de içimdeki bu harı
Sen olduktan sonra yanımda
Ne korkarım kıştan,ne de ararım baharı
Beyaz güvercinim,minik kuşum
Ben yokum artık ,sende kaybolmuşum
Sen varsın ya artık, huzurum , huşum
Seni yüreğimin baş köşesine oturtmuşum
Hoş geldin dünyama minik kuşum
Yaşama dönüştü sana uçuşum
Bitti yalnızlığım ,yok artık hiç sızım,
Ben huzuru sende bulmuşum.
Ben Huzuru Sende Bulmuşum...
Muzaffer kula(şiiristan 1 adlı kitabımdan)
Yazarın
Önceki Yazısı