Efyâr
Kelimenin cümle içinde ki yeri ne ise,
Senin içimde ki yerin de o dur.
Cümleler kelimesiz, içim sensiz olmuyor da denebilir.
Ama ben bunları konuşmayacağım Efyâr...
Ben sana seni anlatacağım sensizken...
Sensizlik icat olduğunda;
Babil 'Asma Bahçeleri'ni yaptırmamıştı.
Hasan Sabbah afyonlamamıştı daha insanları.
Şehirler kurulmamış, caddeler, sokaklar
Dizilmemişti ihtiyaca binaen artarda.
Parayı bulmamışlardı Lidya'lılar...
Ah Efyâr! Sensizken neler düşünüyorum bir bilsen...
Ademi Havva'yı; onları Cennet'ten çıkaran İblis'i
Habil ve Kabil'in kanlı eylemini düşünüyorum !
Neler düşünüyorum bilmezsin?
Düşünürken, sırları icat ettim.
Ağlarken anladım seni Efyâr
Dürülü sırların açılışı bir bir
Davudi sesler çınlıyor kulağıma sensizken,
Sensizlik İbrahim’i bir duruştur Efyâr
Düşününce neler bulunuyor?
İbrahim'in bulduğu, görmediği ama bildiği oluyor Efyâr
Ateşe atılırken duyduğu teslimiyetin kızılı güle çevirmesi mi sensizlik?
İsmail'i kurban etmek aşka?
Sensizlik; sessizliktir Efyâr.
Lut kavmi isyana çıkmayı,
Edepsizliği sensizliğe değişir miydi bilmem?
Nuh gemisini yaparken ne hayaller kurmuştu
Alınan emre itaat asaletin gereği midir Efyâr?
Asalet, adaleti getirirmiş...
Adalet! ne ki Efyâr?
Meryem'in saflığı, İsa'nın varlığıdır, 'Nurullah’tır İsa.
Tur dağı'nda asanın toprağa değişinde ki 'Kelimullah'tır Musa.
Kızıldeniz’de vakti geçmiş secdedir Firavni duruş.
Gecikmiş itaat sence nedir Efyâr?
Kimler, tuzak kurdu kendinden olmayana?
Kendinden olmak neydi Efyâr?
İnsan olmak sevmek değil midir? Sevmek...
Ahh Efyâr ahhh!
Adem Peygamber çamurken daha, nur üflenmemişken;
Var olan Ahmed'i bilmek Efyâr,
Ahmedsiz alem mi olur Efyâr ?
"Kün fe yekün" Efyâr...
Olmak yoktan...Yokluk varlıkmış bildim.
Bilmeyi öğrenmek, sensizlikmiş Efyâr...
Sabah'ın akşamın sahibini görüyor musun?
Görmüyor musun?
Peki, karanlıkta kimleri görüyorsun Efyâr?
Gündüz gören gözler, gece neden görmez?
Görmek inanmak mıdır ?
Göz görmeye mi yarar ?
Buna aklın ne der Efyâr ?
Göz mü aklı, akıl mı gözü görür Ey! Efyar?
Bu gün beni görme...
Ben geleceğim seni görmeye Efyâr ...
Kendini görenlerle,
Başkasını görenlerin savaşı mı veriliyor Efyâr?
Sen varken efkâr yoktu Efyâr
Renkler yoktu, hava yoktu, su yoktu.
Bir tek o vardı Efyâr bir tek o
Her şey aslına rücu eder Efyâr
İlk, sonu bilir.
Bu gidiş ilkten sonadır; Efyâr
Kurtuluş o dur Efyâr
Duyyy beni Efyârrrr !!!
(
Efyâr başlıklı yazı
Arzeni tarafından
7.01.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
