Varsa istemiyorum aşkını kalbimden sök,
Sahte
gözyaşlarını deryaya denize dök!
Gönlüm çoktan
göç etti sevmeyenler yurdundan,
Birazcık
yüzün olsun aşkın önünde diz çök!
Arkana
bakmadan git gözyaşımda üşüme,
Gölgeni de al
götür girme artık düşüme!
Sevmeyenler ne
bilsin seven yürek derdinden,
Bundan sonra hayalin hiç düşmesin peşime!
Bir serabın
peşinde kızgın çölde yürüdüm,
Mum olup
ateşinde günden güne eridim!
Hiç kötülük
gelir mi insanların merdinden,
Ben sahte
sevdaların göbeğinde çürüdüm!
Sevginin dili
yürek ne teldir ne de kâkül,
Kim bilir
hangi dilde firar eyleyen akıl?
Bir güle ömür
yetmez geç üçünden dördünden,
Aşık olan
bülbüldür sanma her gün ağlar gül!
Tükenen
umutlarım bir bir saklandı gize,
Benden artık
bu kadar inanmam yalan söze!
İstersen sevgi
getir Kaf Dağının ardından,
Ancak odun
olursun kalbimde yanan köze!
Ömrümle
ödemişim diyetini bu aşkın,
Sen hala
çöplüklerde geziyorsun be şaşkın!
İyilik
beklenir mi insanın namerdinden,
İstemem senin
olsun buzdan yapılı köşkün!
Ankara –
10.01.2014
Ümit Zeki
SOYUDURU