Yar Beni benden alan Bir sır var Ne vakit tefekküre dalsam Umman karşıma çıkar Şehre muhtaç sırlar, Hikmetine sual edilemeyen Hakikatler gam olan efkârlar İçime hüzün tohumları ekiyor yar, Vuslata olan firkat Ne kadar samimidir içim yanar
Şair Ve şaireyi dinliyorum Kandan ve besinden Mücerret olan sütü düşünüyorum Analık vasfına ulaşmış Nice mahzun kadınların Dramlarına şahit oluyorum Baba denen hergelenin Kayırsızlığına şaşıyor Ve arsızlığını bir yere koyamıyorum
Ruhumun Yıllara matuf Hicran damlalarını Yazsam ne olacak Artık gül Eskisi gibi kokmayacak, Laleler gün yüzünü beklerken Soğuk alacak Bilmem ki insan ne zaman Aklının ve vicdanının zaviyesinden Nazar etmeye başaracak
Millet Hastalık müptelası oldu Hekim, hâkim ve yandaşları Hakkı ve hukuku unuttu Ekran bulan kim varsa Nümayiş uğruna Varlığından vazgeçmeye soyundu Setreden her kimse ibretten Ziyade zihnin ve kalbin Abluka altına alınmasına aldırmadı
( İmlasız Cümleler, Belirsiz Duygular… başlıklı yazı Yazan Adam tarafından 12.01.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
