Düşme…
Korkunç
Bir kâbusun
Ve ruhumu
Bizar eden korkunun
Nefesimi daraltan,
Çare adına
Sonuçsuz bırakan umudun
Her sahnesi, her katresi
Unutulmayacak bir dramdı sanki
Öyle ya
Bilinçaltımda neler vardı
Hangi lahzadan kalmış
Önyargılar mı kuşattı
Neden hesaplaşmak aşikârken,
Gecenin bu en masum
Sahnesinde yakaladı
Beden yorgun,
Dimağ vurgun yeniş gibi solgun,
Vicdan çaresiz durgun ne yapmalıydı
Bir telaş içinde
Ve terlemiş vaziyette
Gözlerimi açtım,
Kalbimin ritmi fazlaydı,
Bir telaş başucumdaydı
Refikama seslenemedim,
Derin bir uykunun hazzından
Yorgun bedenini ayıramazdım
Nihayetinde kâbus yaşayan
Ve bizar olan bendim,
Neden bir başkasına rahatsızlık vereydim
Fakat müthiş
bir ihtiyaç içindeydim
Kalkmaya takati olmayan
Bir hasta misali dengesizdim
Ne kadar
Sessizlik içinde kalsam da
Refikam telaş içinde
Hayırdır inşallah diye kalkmıştı
Hemen lambayı yakarak
Gözlerimin içine baktı
Ve halimin
Hangi seviyede olduğunu anladı
Ne güzel bir yardı,
Hicranıma ortak olan edebi şiardır,
Vefa adına emsalsiz bir umut
Ve öte için en güzide arkadaştı…
Mustafa CİLASUN(
Düşme… başlıklı yazı
Yazan Adam tarafından
13.01.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
