Vefalý yar mý oldun, bir ömür sanki bana
Yollarýma bakarak ‘’nerde kaldýn’’ diyorsun.
Sen giderken buradan, baka kalmýþtým sana
Þimdi uzakta durup bana el sallýyorsun
Yollarýma bakarak ‘’nerde kaldýn’’ diyorsun. 


Sahi sen hiç sevdin mi? Ölümüne yar diye
Yüreðine düþtü mü? aþk adýnda har diye
Hiç aklýna geldi mi? Seni seven var diye
Selamý esirgeyip, þimdi hatýrlýyorsun
Yollarýma bakarak ‘’nerde kaldýn’’ diyorsun. 


Diyorsun ki sen bana; yollarýma taþ oldun
Hüzün yaðmurlarýyla, gözlerime yaþ oldun
Ýstedim ki diyesin ‘’bir vefalý baþ oldun’’
Hasret naðmeleriyle, yine can yakýyorsun
Yollarýma bakarak, ‘’nerde kaldýn’’ diyorsun.


Sevdanýn acýsýyla yanýp kavrulsam bile
Bir daha adým atmam semtine bile bile
Terennüm dahi etsen, adým düþürme dile
Derdi kederi alýp, hüzünler saðýyorsun
Yollarýma bakarak ‘’nerde kaldýn’’ diyorsun. 


Baþka göze bakarsan kýskanýyorum derken
Sana açýk sineme veda eyledin erken
Yüreðin sýzladý mý? Býrakýp da giderken
Tozu dumana katýp, sel gibi akýyorsun
Yollarýma bakarak ‘’nerde kaldýn’’ diyorsun.