Doðumda kaybettikleri bebeklerinin ardýndan, seneler sonra dünyaya gelen küçük kýzlarý ailenin göz bebeði olmuþtu. Ona verdikleri sevgi olmasý gerekenin kat ve katýydý. Ýnanýlmaz sevimli ve güzel bir bebekti üstelik. Doðal olarak inanýlmaz bir sevgi ve ihtimam ile büyüyordu.

Kýzýl saçlarý ve yeþil gözleri ile çok farklý bir çocuk profili çiziyordu yaþýtlarýnýn yanýnda. Bir o kadar da akýllý ve hassas bir çocuktu Begüm.

O kadar kýymetli idi ki ailesinin gözünde, tüm vakitlerini ona ayýrýyorlardý neredeyse. Sýrf ondan ayrý kalmamak adýna anaokuluna bile göndermemiþti ebeveynleri. Mümkün mertebe oyun parkýna götürürdü annesi fýrsat buldukça. Orada bile bir dakika olsun yalnýz býrakmaz ve ayrýlmazdý yanýndan. Arkadaþ canlýsý küçük kýz sevimli hareketleri ile hemen toplardý diðer çocuklarý baþýna. Bir o kadar uysal ve bir o kadar da yaramazdý yerine göre.

Sevgi odaklý bir yetiþtirme tarzýnýn yaný sýra aþýrý koruyucu idi ailesi Begüm’ün. Dýþarý çýkýp, diðer çocuklarla oynamasý yasaktý. Aklý ermeye baþladýkça bazý þeylere, yavaþ yavaþ huysuzluk etmeye baþlamýþtý Begüm. Bunu bertaraf etmek için, bir dediðini iki etmemeye çalýþýyordu anne ve babasý. Her gün, iþten eve geldiðinde babasýnýn eli kolu dolu olurdu. Yeni oyuncaklar, yeni bebekler ve akla gelebilecek her þeye sahipti Begüm. Bir o kadar da yalnýz bir çocuktu diðer yandan. Allah’tan okula baþlama yaþý yaklaþmýþtý. En azýndan orada dökecekti kurtlarýný. Buna da karýþacak halleri yoktu.

Güzel bir çocuktu, yolda onu görenler döner döner bakardý ardýndan.

Ýlkokula baþlama çaðý geldi Begüm’ün; inanýlmaz çabuk öðreniyor ve derslerine önem veriyordu. Ve ilk arkadaþlarýný edindi okulda. Bir o kadar da mutlu bir çocuk olan Begüm neþesini ve esprilerini eksik etmezdi bulunduðu ortamlarda. Sýnýf öðretmeni Begüm’ün zekâsýný nakýþ iþler gibi iþliyordu. Gerektiðinde sorumluluklar veriyordu Begüm’e ve öz güveni iyiden iyiye geliþmeye baþladý küçük kýzýn. Bir bakýma öðretmeninin minik asistanýydý.

Ailesini gözünde ise asla büyümüyordu diðer taraftan: Hep küçük kalmaya mahkumdu onlarýn gözünde ve hayatýn gerçeklerini hep saklýyordu anne ve babasý. Pek çok yasak vardý Begüm’e getirilen… Sokaða çýkmasýndan tutun da televizyon seyretmesine deðin. Birinci kural; ödevlerin zamanýnda yapýlmasý, ikinci kural; erken uyumasý ve sonu gelmeyen sayýsýz kural daha…

Ýlkokulu bitiren Begüm, özel bir koleje verilmiþti ailesi tarafýndan: Hem evlerine yakýn hem de oldukça iyi bir eðitim veren okuldu. Ama ne yazýk ki; tüm bunlar yeterli olmayacaktý Begüm için ve zamaný geldiðinde anlayacaktý bunu. Ve ne yazýk ki; ailesinin de deðiþmeye niyeti yoktu. Onlarýn gözünde, istiridye içinde nadide bir inci idi. Ama insanlar bunu göremeyecek kadar kördü.

Ýster istemez büyüyüp görecek ve öðrenecekti küçük kýz, hayatýn hiç de adil olmadýðýný ve yalanýn ne olduðunu.

Ýlk günleri idi yeni okulunda. Ýlk günden itibaren yoðun bir tempoya girmiþti öðrenciler. Özel bir okul olduðu için, öðretmenler gereðinden fazla özenli ve hýrslý idi. Seçilmiþ öðrencilerle dolu bir sýnýftý Begüm’ün sýnýfý, tek bir öðrenci haricinde. Zira ayný sýnýfý tekrar okuyordu, bir önceki yýl sýnýfta kaldýðý için. Sýnýfýn en asi, en haþarý ve ayný zamanda da en karizmatik erkek öðrencisi idi Murat. Belki de Begüm’ün hayatýnda ilk defa þahit olduðu bir öðrenci modeli: Vurdumduymaz, derslere ilgi göstermeyen ve bir o kadar da sempatik…

Farklý bir duygu idi Begüm’ün hissettiði ve ilk defa baþýna geliyordu. Ergenliðin çok baþýnda ve bihaberdi dünyadan ama bildiði bir þey vardý ki; Murat ile iki iyi arkadaþ olmak istiyordu. Hiç mi hiç böyle bir arkadaþý olmamýþtý. Hep aklý baþýnda çocuklardý onun etrafýndakiler; çalýþkan, terbiyeli ve uysal. Ama öyle miydi Murat, asla.

Ne var ki; Murat’ýn arkadaþlarý çok farklýydý Begüm’den; çocuktan ziyade kocaman kýzlardý üst sýnýflarda okuyan ve oldukça göz önünde idiler. Ergenliðin verdiði bazý olumsuzluklar sebebiyle bu kategoriye dâhil deðildi ne yazýk ki. Çocuksu idi olmasý gerekenden çok fazla ve inanýlmaz disiplinli idi ona öðretildiði gibi ve o kýzlarýn konuþtuðu dil ve tutumlarý baz alýndýðýnda, adeta baþka bir dünya idi onun basit hayatý.

Ve Begüm’e biçilen sýfatlar, daha ziyade sempatik, sevimli idi. Güzeldi güzel olmasýna ama ne bunun farkýndaydý ne de olacaklarýn küçük kýz.

Zaman içinde Murat ile iki iyi arkadaþ olma yolunda adým atmaya baþlamýþtý. Genellikle ödevlerine yardým eder, ders notlarýný verir, hatta anlamadýðý konularda yardýmcý bile olurdu. Daha fazlasýný yapmaya ne aklý ne de yaþý elveriþli idi. Ne var ki, Murat’ýn yakýn arkadaþlarý benzemiyordu Begüm’e, derslerle hiç alakalarýnýn olmadýðý gibi yeri gelir küçük kýzla dalga bile geçerlerdi. Anlamazdý bunlarý, sormazdý, sorgulamazdý zira bilmediði þeylerdi tüm bunlar. Baþkalarýna zarar vermek, aleyhte bir laf etmek aklýna bile gelmezdi.

Murat’la ayný sýnýfta olmak bile yetiyordu kýza. Fazla bir diyalog geliþtirmeseler de onun varlýðý mutluluk vericiydi. Oldukça ilgi alanýnda idi artýk delikanlý. Gerçi çocuk bundan bir haberdi ama olsun. Zira Begüm de çözememiþti iþin aslýný.

Bir yýl böyle geçti…

Derken yaz tatilinin baþlamasýyla, karnelerini aldý tüm öðrenciler. Begüm’ün de katkýsýyla ucu ucuna sýnýfý geçmiþti Murat. Ve bir sürpriz bekliyordu onlarý yaz tatili sonrasý.

Beklemedikleri bu sürpriz hepsinin hayatýnda farklýlýk yaratacaktý…

Devam edecek…