YORGUNUM USTA
Hayatın yükünü omuzlarımda
taşımaktan bıktım yorgunum usta.
Düşlerim paramparça
aklım firarda.
Vuruldu umutlarım nöbet tutarken
İnsanlığın mayınlı sınırlarında.
Böyle yaşamaktan yoruldum usta.
Çatladı sabır taşı beklemekten baharı.
Yitirdik güneşi gün ortasında.
Sevinci berdel verdik kedere gama.
Deyiver bana...
Cemre düşer mi bir daha toprağa,
Ayaz volta atarken hak avlusunda
Böyle yaşamaktan yorgunum usta.
Ne bir dilim ekmek ,ne bir yudum su
İstemedik kimseden
hak etmeden doğrusu...
Hiç gözümüz olmadı parada pulda .
Yine de hasret kaldık biz mutluluğa.
Mola istiyorum biraz huzurda mola
Böyle yaşamaktan yoruldum usta .
MÇK
