Hüzünle Örtülü Gönül
Ardındayım kaf dağının
duyguların en ince arafında.
Kelimeler düğüm düğüm
kırılıyor sazlar acıdan.
Siyahi gecede sükut sözler...
Suyun intiharı geliyor aklıma
serap oluyor sevgi
duvar örülmüş arklara...
Koşmak istiyorum delice
gül güzelliğini görmeyen gözlere
mecalim yok yürümeye...
Kandil oluyor gün ışığı
soluğumun s/onsuzluğuna
Şive değiştiriyor ışık
bilinmezlik örtüsünün altında...
Çatlayacak acıyla kabuğum
biliyorum...
Düşecek toprağıma sevgi tohumu
yeşerecek yine dallarımda sevda
En acı çekirdekte
dönüşeceğim meyveye ömür ağacında...
Koyacağım çocuk bakışlarımı duvara
alarm çalacak hücrelerimde
koparacağım saatin akrebini
akşamın kızıl dudaklarında...
İpe dizilmiş tutkularımı
saklayacağım servet gibi avucumda...
Bütün gece yanacak yine lambam
tek seyircisi sen ol diye penceremin.
Şarkılar hüzzam olurken dudaklarımda
Acıdan tasarruf edecek payıma düşenden
dalları diz çöken erik ağacı.
Uğuldarken yel yorgunu yaprakları...
Ferda Özsoy(
Hüzünle Örtülü Gönül başlıklı yazı
ferda'ca tarafından
28.01.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
