Bir gün yıldızların aslında
Gözlerinden bana kırptıklarını
Duaya dönük avuçlarıma
Bir türlü kopup kaçamadıklarını
Gülüp geçemediğimi sebepsiz
Bir dolu hasrete dalışımı sitemsiz
Kim nerden bilecek haklısın
Bir zaman mehtabın sarhoşken
Tembihleyip beni gizlice itiraflarını
Aslında dünyamıza âşıkken
Bir türlü kopamadığını
Dolanıp durduğunu çaresiz
Tam da ben kalmışken sensiz
Kim nerden bilecek haklısın
Bir keresinde cıvıltılı bir derede
Kuşların susayıp yanaştığını
Aslında öğrendim çok sualle
Bulutların gölgesine kandıklarını
Tam da sana hasretken çaresiz
Beklerken dudağım busesiz
Kim nerden bilecek haklısın
Bir gün yaprakların aslında
Takmadığını sonbaharı
Dalların rüzgârla kavgasına
Üzülüp sarardıklarını
Duydum bin yemin kulağımla
Tam da kışımı beklerken sensiz
Küsüp ağaca bıraktıklarını nefessiz
Kim nerden bilecek haklısın
Dr.süreyya önder