ŞEHİTLER KONUŞACAK
Haber ver uçan kuşa, duyursun dağa taşa,
Bugün herkes susacak, şehitler konuşacak.
Altı Ocak sabahı, kahraman Tufan Paşa,
Alperen gazilerim, yiğitler konuşacak.
Ben, anlından vurulmuş toprağa düşen erim,
Irmağında köpürdü, sırtımdan akan terim.
Şahadet şerbetini içtikçe dirilirim,
Hürriyet sevdalısı zabitler konuşacak.
Acı düştü Ceyhan’da, gördüğün her haneye,
Sor! Anlatsın vahşeti, şu yıkık viraneye,
Vurulmuş Yunus Hoca, yaslanmış minareye,
Ezanı yarım kalan, vakitler konuşacak.
Yangın yeri her yanım, içim dışım yandı oy!
Komşum idi ermeni, soysuzlara kandı oy!
Kıydıkları yavrular, bir körpecik candı oy!
Mezalimi anlatan, beyitler konuşacak.
Zorbaların zulmüne dünya kör, tarih tanık,
Anaların gözyaşı, sel oldu boz bulanık,
Yıllar var ki söylenir, dillerde yanık yanık,
Ciğerinden höyküren ağıtlar konuşacak.
Böyle idi o yıllar, Yarsuat’ ın ahvali,
Ufukları karanlık, hüzünlüydü hilali,
Mercin Çayı susarak, yüklenmesin vebali,
Sıra sıra selviler, söğütler konuşacak.
./.
Çullanmıştı üstüme medeni denen illet,
Çekilmezdi esaret, çekilmezdi bu zillet,
Uyanıp şaha kalktı, öldü sanılan millet,
Kurtuluş destanına şahitler konuşacak.
İnce Ali yürüyüp, tarihe şan verende,
Vanlı Şahabettin’im toprağa can verende,
Kırım Türkü, yörük’le Ceyhan’a kan verende,
Ovada gümbür gümbür, ceritler konuşacak.
Bu vatanın üstünde, ebedi kalacağız,
Toprağına kök saldık, daha da salacağız,
Meydanları doldursun genç, ihtiyar, kadın, kız,
Tarihimden süzülen öğütler konuşacak.
Ceddimin çiçekleri, aldıkça öğüdünü,
Geçmişten ibret alıp, bayram yapsın bu günü,
İrfanıyla çözecek, bahtındaki düğümü,
Boncuk boncuk gözlerde, ümitler konuşacak.
Bu ümide can veren şehitler konuşacak.
Osman ARSLAN
( GAMLIOĞLU )