Engin deniz kabardý, sallandý ulu daðlar,

Þahlandý Anadolu, destanlar dil oldu,

Çanakkale Harbini anlatacak tüm çaðlar,

Boðazda koptu tufan, suru Ýsrafil oldu.

Yer götürmez orduyla, yüründü Calut gibi,

Ýbrahim milletine, kin kusan Nemrut gibi,

Peygamber baltasýyla, kýrýldýlar put gibi,

Tarih boyu verdiðim, bu ders de akil oldu.

Medeni bildiklerim, top tüfekle geldiler,

Ben bu yurdun sahibi, onlar yaban eldiler,

Göðsümdeki dað gibi, imana yenildiler,

Boðuldu sularýmda, dünya’ya rezil oldu.

Tarihi yazanlar hiç, tarihe gömülür mü ?

Zaferi kazanmadan, seferden dönülür mü?

Düþman çökmüþ baðrýma, yatakta ölünür mü?

Mehmetçik bir kez daha, umuda kandil oldu.

Þuheda’nýn ruhundan, kar beyaz bulut aðar,

Çöker küfrün üstüne, bilinmez nasýl boðar,

Bahtýmýn karasýna, Mustafa Kemal doðar,

Muhteþem geleceðe, bir yiðit ehil oldu,

Çaresizin çaresi, öksüze hamiydim ben,

Kýrýldý kanatlarým, yetime kol gererken,

Feryadýmýn üstüne, imdat gelir göklerden,

Mazlumlarýn ahýnda, kuþlar ebabil oldu,

Muhammed sevdasýna, þahitti gökler ve yer,

Gül bahçeye girmeye, ateþe yürür gider,

Yüreðinde tevhidi, dilde Allahü Ekber,

Hakk’a kurban yiðitler, huzurda tekmil oldu.

Mermileri tükendi, kürekle savaþtýlar,

Seyyid Onbaþý gibi, bilekle savaþtýlar,

Kol gitti, bacak koptu, yürekle savaþtýlar,

Akif’in özlediði, Asým’a nesil oldu.

Hilal düþer, semadan al kanýnýn üstüne,

Koymuþtu hilalini, tam canýnýn üstüne,

Seller gibi boþandý, düþmanýný üstüne,

Düþürmedi Bayraðý, kanlarý sebil oldu.

Kim demiþ ki, hastadýr, irade canlý durur,

Zulme meydan okuyan, kýlýcý kanlý durur,

Sarsýlmaz imanýyla, þerefli þanlý durur,

Türk’ün makus talihi, zaferle tebdil oldu.

Çanakkale nazlý yar, gerdanýna gül serdim,

Yüz binlerce yiðidi, mihrine bedel verdim,

Üstündeki duvaðýn, açýlmasýn tek derdim,

Koynunda uyuyanlar, mührüne kefil oldu.

Osman ARSLAN

( GAMLIOÐLU )