öldü papatya falı
kuytu bir şimdiki zamana çekimlenmeden sevmek.
kekeme hıçkırıklar biriktirdi ağlak şarkılar, ağladı
rakı bile sıyırdı kendini alaca beyazdan.
her notada bir dirhem daha azalan o kısır musikiden bahsediyorum aşktan bahsediyorum, dostluktan... güzellikten arda kalan ne varsa öldü! porsuk'ta bir nefes çayın bedeli dört liraydı, zulüm gibiydi ve söndü, keyif akşamlarında gözleri bezeyen ışıklar.
miş'li dahi olsa geçmiyordu zaman. hep bir korku imparatorluğu ümide dair; mahşer sanırsın ama kalabalıklar da yalnızlar sürüsü bir çok yalnız, aynı anda bir sürü... karamsar bir nöbeti pinekliyor bulutlar dahi sağanak da yağsa sancılı, sadece ıslatsa da bedbin demek istediğim; tiksiniyorum ah... şu zaman, ancak lösemili bir çocuk kadar pollyanna ve gelecek olan ancak seksenlik bir nine kadar doğurgan.
( İkinci Kıyamet başlıklı yazı Emre Yılmaz tarafından 14.02.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
