KOYU KARA
Esmer günlere ettikçe tövbe
Ay feleğin altında ateş küresi olur tümcelerde
Yanar da yanar
Titrer durur içimdeki kırk mumun ateşi
Seher vakti soğunun karaltısı çöreklenir
Ötelerim mazimde ki kanayan dünleri
Derinlerine dalarım umman sevdanın
Yüreğim ıssız ada olur
Anılar göz bebeklerime pusu kurdukça...
Yağmurun ilk damlası gibi toprağa erişir
Yüreğimin acısı kirpiklerim den sallanır
Güvercin yürekli olur bir damlada can verir
Ateş su hava dört bir yanımdan sarsın
Benliğime dol kokuna hasret leylalaşır sözlerim
İhtilal olur fışkırır dudaklarımda son bulur tuzlu birikintiler
teslim olurum koyu karanlıklara
Gecenin nem kokusundaki düşlerle yanarım yar diye
Razı olurum Aşk devrimlerine
Umuda yelken açarım söylenmemiş sözlerinle
koyu kara kapkara
Yazarım kalem raks eder sen düşünce yadıma
Aşk...
İçimdeki yaralara basıyorum umutları tuz diye
Doğmuyor koyu karanlıklarıma
Bir mavi tebessüm
Kara koyu kara
07/01/2014