Ayrılık mı dır canı
acıtan?
Yoksa umulmayan
kişilerin gidişleri mi?
Giderken kokunu bırak
bana.
Gecelerime dolsun.
Gamzende ufak bir yer
hazırla,
Ölürsem oraya
gömsünler bedenimi.
Bedenim çürüyüp
gidecek kara toprakta.
Acımasız hayat ayıracak
sevdiğimden.
Gitmeler yakışmaz
bana aslında.
Ama…
Bu kez ben
gitmeliyim,
Sen kalmalısın
ardımda.
Gözyaşı dökme sakın.
Umursama da gidişimi.
Sevmedi deme!
Kemiklerim sızlar
kara toprakta.
Bensiz de
yaşayabilirsin sen.
Güçlüsün çünkü.
Benim sevdam
yüreğimde.
Benim sevdam sönmeyen
ışıltısıyla gözlerinde.
Ölümün teğet
geçeceğini bilsem vazgeçer miyim?
Benimle mutlu
olacağını bilsem gider miyim hiç?
Gidiyorum şimdi
gözlerinin karasında boğulduğum.
İntiharım aşktan
değil hayattan.
Söyle pes etti
demesinler ardımdan.
Çok sevdi desinler.
Çünkü ben son nefesim
de bile adını sakındım kara topraktan.
Çamurlu toprak
kokusun da sana dair bir şeyler aradım.
Rüzgâr getirmedi
kokunu son kez.
Sevmedi deme
ardımdan.
Çok sevdi de,
Gözlerinin karasın da
boğulduğum.