Online Üye
Online Ziyaretçi
çırpınışlar; zafer zafer büyürdü onlar
gözyaşlarımız muzaffer askerler gibi
dalgalanıyordu çırpınışlar sonrası…
gayret özgürlüğün somut haliydi
ölürdük de özgürleşirdik bir cenk sonrası
güller ağlardı da halimize vuslat beklerken
biz güller açsın diye beklerdik
çırpınıp da solardı güller her cenk sonrası…
beyhude bir çaba değil çırpınmak
çırpınmak yolu açmak, toprak olmak
biraz gurbet acısı, biraz ayrılık sancısı
biraz çırpınmak bizimkisi
kırık bir dalın üstünde düşmemeye çalışmak…
kuşlara özenirdin çiçekler üstündeki
uçmak için kanat çırpardı onlar
sen sadece izlerdin hayran hayran
görmezdin; çırpınırdık ezanlar okununca
ezanlarla uçardı özgürlük kuşları…
mevlüt
kara
9
mart 2014/nizip