son yolculuğum

bu gün son gecem

izin verde bu gece senle yatayım anne

belki dönerim,bakarsın hiç dönemem

elini bana uzat anne

sonkez cennet kokan ellerinden öpeyim

son otobüs kalkmak üzere

iki yaş iki çeşme gözleriminden,ayrılıyorum

bilmiyorum ağlayacaksın,sızlayacaksın 

hani derler ya vatan borçu,namus borçudur

işte ben oraya gidiyorum anacığım

ağlama anam ağlama

dayanamam gözlerinden akan göz yaşlarına

beni kahpe kurşunlar öldürmez

gözlerinden dökülen yaşlar beni öldürür

olur ya bir gün öldüğümü duyarsan 

karalar,yaslar bağlama

düşmanlarımız,beni öldürenler sevinmesinler

bize vatan borçunu değil

ölmek nasıl olunur,ölmeyi öğretiyorlar

yağmur gibi üzerimizden kurşunlar yağıyor

çeketimin cebine koymuş olduğum 

resmine bakacak zamanım yok

doya doya nuryüzlü,yüzüne bakarak hasret gideriyorum

her resmine baktıkça ağlıyorum kahroluyorum canım anneciğim
( Son Yolculuğum başlıklı yazı zaza mahsun tarafından 10.03.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu