Sükût-u Vâveyla
Sükût-u Vâveyla
Geceden düştü hayallerim yorgun ıslak kaldırımlara
kim gömdü karanlıklara gök kuşağını
çıkarın...
bir isyanın haykırışı içimde
sokak kayıp,
adres yok
birşeyler daha eksik...
dök eteğindeki çakıl taşlarını
saç savur
bir tarafımda düş yangınları
yanmak kolaysa yak,
kavur
bu sabah güneş balçıkla sıvanmış
ışığı çamurdan
ellemeyin gözyaşlarımı
bana annemi çağırın
o kessin saçlarımı
belki de büyümedim ben hala
dünüm takıldı geçmişe
ay'ı tutuklamıştı zaman
yıldızları bugün uğurladım
hüznüm kanıyor kabuk tutmayan yarasından
d u r d u r u n
şah damarını kesmişler boynumun
etrafım kan gölü
b o ğ u l u y o r u m
dediler ki bir masal bu
sonu mutlu bitmeyen
deniz, sal ve ben
yolculuk sabahı olmayan geceye
göm karanlığı karanlığa
haydi haykır vaveyla
belki de bu şeytanın öcü
tek tek yutkundum kelimeleri
boğazım düğüm düğüm
konuşursam,
susturun
k a n ı y o r u m
ilk harfleri vurdum, kan damlıyordu kelimelere
ardından bir kaç söz...
Seni seviyorum
artık cümle kuramıyorum...
ELİF KESKİN (KARABULUT)...ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
2001/ Haziran / kayıp düşler
Şiirime nefes olan Turgay Coşkun abime sonsuz teşekkürlerimle...
(
Sükût-u Vâveyla başlıklı yazı
Şiirle.ŞAİRİ tarafından
11.03.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
