Kirlenmiş gecelerde kaybettik yolumuzu
Ve biz
Kalemi kırılmış üç deli fişek
Üç asi yürektik
Dahası her yanda aranıyorduk
Biz gülmek nedir bilmezdik
Çünkü
Gözyaşıyla doğarken tanışmıştık
Acıyla daha yürümeye başlayınca kucaklaşmış
Umudu on ikimizde kaybetmiş
Silahla on beşinde sevişmiş
Ve kırk beşinde mahpus denen damdan tahliye olmuştuk
Şimdi nasıl normal bakışlara merhabalar çeker
Herkes gibi mutlu bir yuva hayaliyle yaşayabilirdik
Kaybedeceğimizi
Ve
Göz göre göre öldüreceklerini bile bile
Kirlenmiş bedenimizi kime sürmeye cesaret edebilirdik
Söyle hele kardaş
Kirlenmiş gecelerin eserleri
Balçıkla sıvanmış güneşin
Koyu zifir karanlığın bebeleriyken biz
Nasıl rengarenk umut sevebiliriz
Mehmet Aküzüm