Online Üye
Online Ziyaretçi
Küçük bir es koymalıyım
belki de bugünlerde,
Sessiz ve bir o kadar
sıradan olmalı dileklerim.
Hani dertler diz boyu
Ve usul usul
uzaklaşmalıyım
Uzaklaşabildiğim kadar.
Bir o kadar naif ve
kırılgan
Asla da zor olmamalı
diğer yandan.
Sığınmak adına ve yol yakınken
Düşlerle çepeçevre
sarılmışken.
Bir nebze de olsa
yetebilmeliyim kendime
Tek bir beklenti dahi
taşımazken.
Gün dönümü, güz dönümü
Pırıl pırıl gökyüzü
Ne bir bulut ne de
yağmur
Ve ıslanmaktayken kendi
gözyaşımda.
Susmalıyım hep de
susmadım mı
Ne gelir elden…
Evet, uçsuz bucaksız
bir yol
Ve bir o kadar
kırılgan;
Çekip gitmeliyim
Mümkün olduğu kadar
uzaklara
Yol yakınken…