Güllere Kar Yağıyordu
Cemreye düş bir şehrin garında ray gibiydim
Gergin ve donuk…
Sabahçı kahvelerinde yarım tüketilmiş bardakta çay
Yarım ve soğuk…
Dudak izlerinde intihar gibiydim.
Ellerim ceplerimde bile değildi
Ellerimi duymuyordum…
Ayaklarına sicim dolaşmış susuz ve suçsuz güvercin
Evet evet pencere buğusunda silik, ıslak ve sır
Bedeninden bağımsız gölge
Rakımsız dağlar gibiydim.
İçine kapanmıştı göğün perdesi
Koşturuyordu insanlar
Martın ikisiydi
Delice telaşlıydı sokak kedisi.
Cemreye düş bir şehrin garında sûzinâk çalıyordu
“Şimdi uzaklardasın” diyordu banka uzanmış evsiz
Kimsiz kimsesiz şiirler yazılıyordu…
Gamzesine kar yağıyordu güllerinin.
Ellerim ceplerimde bile değildi
Ellerimi hissetmiyordum…
Gidiyordun…
İtaatindeydim yavaş yavaş öl emrinin…
Dönmeseydin…
Ya dönmeseydin…
Özlem Pala
(
Güllere Kar Yağıyordu başlıklı yazı
ozlem--pala tarafından
15.10.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
