Aşk Affeder Mi Yokluğu
Aşk Affeder Mi Yokluğu?
Aşkınla kuşatılmış bir şehrin tam ortasındayım
Gün raks ediyor çatılarda, adımlarım hep sana
Dağınık geceden uyanan insan harmanındayım
Tortusu yüreğimi yakan sevdasın avuçlarımda.
Yontusuz düşselliğinin bakir bakışlarında yitiğim
Hangi yana esse rüzgâr masalların hep bana değer
Sorgusuz güzelliğinin zindanlarında ölüm içtiğim
Et ve kemikten oluşan duyguyum, göğsümde keder.
Fasılasız bir ömrün saraylarında güneşi özler sırtım
Yargıların ipleri çürüdü artık, kurudu sevda toprağı
Topladım gönül yatağımı şimdi, üşümekte nabzım
Doymadım dünya coşkularına, sensiz gözüm kapalı.
Eskimiş değerlerin sarhoşluğuyla geçersin sen özünü
Sevdalı gözlerinle gömersin sana adanmış sözlerimi
Yongasız ayrılıklar kentindeyiz, ıslatma aşk közünü
Bekleyişle çoğalıyorum, sabrım çözer mi düğmelerini?
Ezildikçe içlenirmiş her çiçek, alınganlık döker tohumu
Şüphenin yoldaşıdır kurt, yudumlara böler öfke ruhunu
Her ömrün hikâyesi uzundur, kısacık anların mutluluğu
Ecelsiz kaygılar cennetindeyiz, aşk affeder mi yokluğu?
Selahattin Yetgin
(
Aşk Affeder Mi Yokluğu başlıklı yazı
S. Yetgin tarafından
25.03.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
