Online Üye
Online Ziyaretçi
İğdecik durur musun yerinde
Önünde bir tren yolu
Kimlere el sallamadın eğilip
Arkanda hüzünlü bir avlu
Yetişemezdim tanelerine
Sen hep bana nazlıydın
Namaz sonrası iç çekip
Bir sorun gidenlere
Yayılırdı cennetin kokusu
O zaman çocuk kalbime
Bu şimdi neyin tortusu
Hatırlarım hep nedense
Tahtadan tahterevallim
Seni sakladım sol dizimde
İki katlı ahşaptı evimiz
Acısını unuttum üzülme
Kimler parçaladı seni
Kimleri ısıttın
Oyunlarda çekip
Kılıç olmuştu artanın
Arkadaşıma hiç kıyamazdım
Üstelik çok sağlamdı
Nerden çıkıp gelip
Unutturmazsın hatıranı
Sen o musalla taşı
Bir akşamüstüne yakın
Arkadaşımı soğukta yatıran
Sanki bir üvey anaydın
Hakkımız mı olurdu Yasine
Kim bilir hiç kırılmadan
Açtın kucağını daha kimlere
Göçtük sonra Çumra’dan
Bir çocuk bıraktın arkanda
O günü anımsadıkça sarsılan
Aran hep iyiydi o mezarlıkla
Ne bitmez yolculuktu ağlatan..
Dr.süreyya önder