Yalnızlığın arafında tükenirken umutlarım
İçten gönülden seven; Dila olsun adın
Nisan yağmurlarını bekleyen dualarım
Kırılgan şiirlerin semaya yükselen ahı
Dergâhında huzura dökülür tüm niyazlarım
Kara bir sevdayı izhar edemedi ahrazlığım!
Aşka açılan tüm kapılar mübah mıdır Dilam
Dudak ucu tebessümlerine doyamadığım
Soğuk zamanlarda üşüyen harflerimi
Sakladığım şiirleri okuyayım mı sana?
Sonsuzluğa uzanan ömrümün varı
Fıtrat kokulu güllerimin baharı
Senin olmadığın şehirler ürkütüyor
Senli düşlerimde helal öpüşler gülümsüyor
Özlemini büyüttüğüm masallardan çıkıp gel
Sana aşık yüreğime şefaatçi ol Dilam
Üşür bakışının esrar tüten nefesi yoksa tenim
Titreyen sesimin üstünü örter aydınlık gözlerin
Ve ben gözlerinden inşirah çekerim
Şimdi hakikat boyasıyla karaladım pişmanlıklarımın tümünü
Tövbe lisanıma
Anladım ki;
Her sükût acı bir gerçeğin penceresi
Sonsuza dağılan yalan yanlış tüm cümleleri yakıyorum
Dilimi acıtan yaman bir türküsün bundan böyle Dilam
Ölümün can kesen soğuk iklimlerine
Sensiz yollama beni...
Nuray AYHAN...
