Online Üye
Online Ziyaretçi
Seni gözler gözlerim hasretinde
Yâr, bir gün de çıkıp gelsen olmaz mı
Hasrete doğdun sen gurûb ettin de
Bir kez geceme yönelsen olmaz mı
Olur da gelirsen bazı bazı yâr
Diner gözümün kânlı niyâzı yâr
Sana ağıtlar yakan şu sazı yâr
Vuslat türküsüyle çalsan olmaz mı
Gözyaşlarım gönlümün sana mehri
Âb-ı hayât der, içerim bu zehri
Hasret bendinde bekleyen şu nehri
Vuslat ummânına salsan olmaz mı
Tutulmuşum ki öyle bir melâle
Mahrûm kaldım en sevdiğim helâle
İşte bu, gözlerimdeki şelâle
Sen de ona bir kez dalsan olmaz mı
Müebbed âşığınım, dersen vefâ
Bir âh etmem, yâr etsen de bin cefa
Hasretime buyurarak bir def’a
Hasretini benden alsan olmaz mı
Her zamân benden uzaklarda gezdin
Vuslat için geç, hasret için tezdin
Bana hiç yakın olamadı nezdin
Bu ayrılıktan ayrılsan olmaz mı
Kalbime sevgin düştü, saygın düştü
İçime onulmaz bir kaygın düştü
Hasretin gözlerimde baygın düştü
Artık gönlümde ayılsan olmaz mı
Bahtın bahtıma bir kez boyun bükse
Bahtsız derdim artık uğramaz nükse
Bahtındır bahtıma en güzel sükse
Bu bahtla bahtıma dolsan olmaz mı
Beklerim; gözümden yaşlar gelse de,
Hasretin her dem bağrımı delse de
Ey beklediğim, bâri bir celsede
Derdimin yanında olsan olmaz mı
Hasretin beni parçalayan pençe
Hasretin bana en büyük işkence
Bu hasreti bitirmek için bence
Yanıma doğru koyulsan olmaz mı
Benden herkes gitse bile sen gitme
Bende bitmek bitse bile sen bitme
Kulak ver, bir tek bendeki şu ritme,
Artık cânıma sokulsan olmaz mı
Sensiz gönlüm her lahza keder solur
İçim içten içe kân revân olur
Bâri bir damla yaş olarak n’olur
Şu gözlerimden süzülsen olmaz mı
Hayâlin gözüme bakan bir resim
Onu görürüm ve kalmaz gülesim
Olup gülden güzel bir mütebessim
Yâr, bedbaht bahtıma gülsen olmaz mı
Bana kârdır hasretini sağlama
Bana kârdır hasretinle ağlama
Sana der ki bu inleyen bağlama,
Artık yanıma kâr kalsan olmaz mı